Op stap met de groep naar het Klasje van Toen

We trokken er voor het eerst te voet op uit met onze klas.  We maakten vooraf enkele belangrijke afspraken.

Daarna gingen we op stap.  Lukte het steeds om aan de afspraken te denken?

Klasje van Toen

We gingen  op bezoek bij meester Pol in Dijkstein.  Hij leidde ons rond in het schoolmuseum.

We herkenden heel wat materiaal dat ze vroeger in de klas gebruikten.

 Lei, griffel, oude inktpotten, ...

 Wist je dat zelfs de inktpotten meegingen met de mode?  Zo waren er eerst porseleinen inktpotjes, maar ook glazen.  Omdat die zo snel stuk gingen werden er potjes gemaakt van tin.  Ook waren er bakelieten potjes.  Bakeliet is de voorloper van plastiek.  Een Belgische uitvinding!

 We kregen een schrift te zien van het schooljaar 1945-1946.
Daarin was prachtig geschreven.  Het leek wel gedrukt!

 Oei, Eva moest de ezelsoren op.  Ze had niet goed opgelet.

 Meester Pol was best wel streng.  Met een strenge blik ging hij op zoek naar kinderen die hun handen niet netjes gewassen hadden.

 Daar had hij Ignace bij zijn schabbernak!  Kijk maar hoe hij stokjeszeep kreeg.

 Ook vroeger waren er heel wat soorten schooltassen.  De rijkere kinderen hadden een lederen schooltas.  De gewone kinderen hadden een boekentas gemaakt van karton.  Byron heeft er zo eentje in zijn handen.

 De schooltas die Myriam laat zien is gemaakt van hout.   Die dateert nog van in de tijd dat de kinderen op een bank zaten zonder schrijftafel.  Ze legden dan hun houten schooltas op hun schoot, zodat ze toch netjes konden werken.

 Als het koud was in de winter warmden ze zich op aan de kachel.

 Een wandplaat over de koningen.  Kan jij hieruit afleiden wie toen onze koning was?

 Kijk eens hoe flink we zitten!  Dadelijk mogen we schrijven op een lei.

 

 Oei, nu is ons Karima niet flink geweest.  Ze krijgt een lange tong aangebonden om dat ze te veel babbelde...

 Foei, Imran en Asmae!  Ook jullie werden gestraft...   Alhoewel...

 De meisjes leerden een onderbroekje haken in de klas.  

En de jongens?

Die droegen geen onderbroek!

 Zij droegen een lang hemd met slippen.  Die foefelden ze onderdoor zodat hun billetjes het ook warm hadden in de winter.

Vandaar dus dat we wel eens "slip" tegen een onderbroek zeggen.

 Tijd voor wat actie!

We schrijven de zinnen over van het bord.

 We mogen zelfs schrijven met een pen en inkt.

 We doppen voorzichtig met de pen in het inktpotje.

Oppassen  geblazen voor inktvlekken!

Hanne leest na wat ze heeft geschreven.